معنی به ارامی

ارامی. [اَ] (ص نسبی، اِ) آرامی. منسوب به ارام. مردم ارام. || دسته ٔ زبانهائی که در ارام بدان تکلم میکردندو آن از شعب السنه ٔ سامیه است و به دو لهجه تقسیم میشود: کلدانی (لهجه ٔ شرقی) و سریانی (لهجه ٔ غربی).

فتره الهدوء

ململه

آهستگی، به تدریج، باملایمت، نم نمک

زبان ارامی،

زبان ارامی،

زبان ارامی،

مسکن درد، ارامی بخش، ملا یم،

بی ارامی، بی قراری، بخودپیچی، لول خوری، بی قرار بودن، ناراحت بودن،

به ارامی

الفبای ارامی

حرمی بافی یا ارامی

بی ارامی , بی قراری , بخودپیچی , لول خوری , بی قرار بودن , ناراحت بودن

ارام کردن , فرونشاندن , ساکت شدن , لا لا یی خواندن , ارامش , سکون , ارامی.

ارام کردن , فرونشاندن , ساکت شدن , لا لا یی خواندن , ارامش , سکون , ارامی.

259